Krzew rośnie powoli dorastając do 1,5 m wysokości i nieco ponad 1 m rozpiętości. Pędy wznoszą się sztywno ku górze, nie przewisają i słabo się rozgałęziają. Formują zwartą i smukłą roślinę. Liście typowe dla hibiskusa, niewielkie, zielone i błyszczące, ząbkowane, jesienią słabo przebarwiają się na żółto lub opadają zbrązowiałe.
   Kwiaty pełne, o płatkach lekko falowanych, różnego kształtu i wielkości; duże -nawet 10 cm średnicy. Rozwijają się z pąków usadowionych w kątach liści. Charakterystyczny różowy kolor pączków zachowuje się po rozkwitnięciu. Często w kątach płatków, wzdłuż nerwów pojawiają się purpurowe smugi. Kwitnie długo-od lipca do września, czasem jeszcze w październiku; bardzo obficie, zwłaszcza w ciepłych miesiącach. Regularne usuwanie uschniętych kwiatów sprzyja bogatemu kwitnieniu.
   Roślina preferuje ziemie żyzne, bogate w składniki próchniczne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne, z lekko kwaśnym odczynem. Najlepsze stanowisko dla hibiskusa to miejsce osłonięte od zimnych wiatrów, dosyć ciepłe, bardzo słoneczne choć zniesie lekkie zacienienie. Mimo że toleruje mroźne zimy lepiej okryć przynajmniej podstawy pędów. Po przemarznięciu odradza się z części pędów osłoniętych.
  Proponujemy ją do ogrodów domowych ze względu na długie i bogate kwitnienie. Świetnie zniesie miejsce w donicy jeśli schowamy ją na zimę a także warunki miejskie. AU